ពាណិជ្ជករបរទេសទាមទារឲ្យរដ្ឋធ្វើកំណែទម្រង់ពន្ធ
ពាណិជ្ជករបរទេសទាមទារឲ្យរដ្ឋធ្វើកំណែទម្រង់ពន្ធ
ជាមួយកំណើន GDP រឹងមាំចំនួន ៧% ក្នុងឆ្នាំ ២០១៤ ហើយដែលរំពឹងថានឹងឡើង ៧,៣ ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ និង ៧,៥ ភាគរយ ក្នុងឆ្នាំ ២០១៦ កេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់កម្ពុជា ជាទីផ្សារមិនតឹងរ៉ឹងនិងងាយស្រួលចូលធ្វើអាជីវកម្មសម្រាប់វិនិយោគិនបរទេស និងហានិភ័យរបស់ប្រទេសនេះត្រូវបានចាត់ទុកថាមធ្យមដោយ សារស្ថិរភាពនយោបាយបច្ចុប្បន្ន។ កម្ពុជាកំពុងទទួលបានការសម្លឹងមើលកាន់តែកើនឡើងពីវិនិយោគិនបរទេស។
ទោះយ៉ាងណាក្តី នៅពេលសម្លឹងមើលខ្លាំងជាងនេះ វិនិយោគិនបរទេសអាចស្វែងរកប្រទេសមួយដែលទើប តែកែតម្រូវផ្នែកមួយចំនួនមិនឲ្យតឹងរ៉ឹង ជាពិសេស ផ្នែកពន្ធដារ។ បញ្ហាពន្ធដារកំពុងធ្វើឲ្យកម្ពុជាលែងសូវមានប្រជាប្រិយភាពសម្រាប់វិនិយោគិនបរទេស។
គ្មានអ្វីអាថ៌កំបាំងទេ ប្រជាជនកម្ពុជាមិនមែនជាអ្នកបង់ពន្ធទាំងអស់ទេ ហើយជាលទ្ធផលរដ្ឋាភិបាលក៏បានយល់ឃើញថា វាជាបញ្ហាប្រឈមក្នុងការប្រមូលចំណូលពន្ធ។ ការប្រព្រឹត្តមិនស្មើភាពលើអ្នកជាប់ពន្ធ ដែលបានកំណត់សមត្ថភាពរបស់ រដ្ឋាភិបាលក្នុងការបង្កើនការប្រមូលពន្ធ។
ក្នុងការបង់ពន្ធប្រចាំខែរបស់ខ្លួន អ្នកជាប់ពន្ធរបបម៉ៅការបង់ពន្ធទៅមន្រ្តីពន្ធដែលមកជារៀងរាល់ខែដើម្បីវាយតម្លៃពន្ធម៉ៅការ ដែលជាទូទៅមានទំហំ ២ ភាគរយ នៃចំណូលប៉ាន់ប្រមាណ។
ជាធម្មតានេះគឺជាចំនួនតិចតួចបើប្រៀបធៀបនឹងអ្វីដែលអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិតត្រូវបង់។ អាជីវកម្មមួយដែលចុះបញ្ជីជាអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិត គឺ ប្រឈមនឹងពន្ធមូលដ្ឋានដូចជា ពន្ធកាត់ទុក ១០ ភាគរយ លើការជួល ពន្ធ ប្រាក់ខែពី ០ ដល់ ២០ ភាគរយ អាករលើតម្លៃបន្ថែម ១០ ភាគរយ លើការលក់ ពន្ធលើប្រាក់ចំណេញ ១ ភាគរយ និងពន្ធកាត់ទុក ១៥ ភាគរយ លើសេវាកម្ម ដែលទទួលបានពីអាជីវកម្មមិនចុះបញ្ជី។ នៅចុងឆ្នាំ ប្រសិនបើអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិតទទួលបានប្រាក់ចំណេញ ពួកគេនឹងប្រឈមពន្ធលើប្រាក់ចំណេញចំនួន ២០ ភាគរយ។
ម្យ៉ាងវិញទៀត អាជីវកម្មដូចជា ហាងលក់រាយ ភោជនីយដ្ឋាន ឬសណ្ឋាគារ អាចធ្វើអាជីវកម្មដូចគ្នា អ្នកជាប់ពន្ធរបបម៉ៅការប្រហែលបង់ ៥០ ដុល្លារក្នុងមួយខែ ខណៈអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិតប្រហែលជាបង់រាប់ពាន់ដុល្លារ ឯណោះ។
ជាទូទៅជនបរទេសចុះបញ្ជីអាជីវកម្មរបស់ខ្លួនជាអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិត ហើយអាចខាតប្រយោជន៍ខ្លាំងបើធៀបនឹងគូប្រកួតប្រជែងដែលជាអ្នកជាប់ពន្ធរបបម៉ៅការ។
ការប្តូរអ្នកជាប់ពន្ធរបបម៉ៅការទៅ ជាអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិតក្នុងសង្វៀនប្រកួតប្រជែងស្មើភាព វាជាការល្អ និងជាឱកាសដ៏ធំមួយក្នុងការបង្កើនចំណូលពន្ធសម្រាប់រដ្ឋាភិបាល។
ខណៈអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិតត្រូវតម្រូវឲ្យបង់អាករលើតម្លៃបន្ថែម ១០ ភាគរយ ចំពោះការផ្គត់ផ្គង់ទំនិញនិងសេវាទៅអតិថិជន អាជីវកម្មក្រោមរបបម៉ៅការ ឬអាជីវកម្មមិនចុះបញ្ជីគឺ មិនបង់ទាល់តែសោះ។
ភាពមិនស្មើភាពគ្នានេះគឺរឹតតែមានខ្លាំងទៀតខណៈអ្នកជាប់ពន្ធរបបពិតត្រូវតម្រូវឲ្យបង់ពន្ធកាត់ទុក ១៥ ភាគរយ សម្រាប់សេវាដែលផ្តល់ទៅឲ្យខ្លួនដោយក្រុមហ៊ុនមួយ។ អ្នកជាប់ពន្ធរបបពិតគឺទទួលរងការដាក់ទោស ទណ្ឌបន្ថែមទៀតសម្រាប់សកម្មភាពអាជីវកម្មណាដែលមិនព្រមនៅក្នុងប្រព័ន្ធពន្ធ។
ប្រកាសថ្មីលេខ ១១៣៩ ទាក់ទងនឹងការបន្តពន្ធប៉ាតង់ ដែលតម្រូវឱ្យអ្នកបង់ពន្ធចុះបញ្ជីនៅអគ្គនាយក ដ្ឋានពន្ធដារ (GDT) នៅមុនខែ វិច្ឆិកា ឆ្នាំ ២០១៤ ដើម្បីបំពេញសំណុំបែប បទចុះឈ្មោះពន្ធថ្មីដែលមានរយៈពេលវែង តម្រូវឲ្យប្រធានក្រុមហ៊ុនមានវត្តមានថតរូប និងផ្តិតម្រាមដៃ បង្ហាញភស្តុតាងថា ម្ចាស់ដីនៃទីតាំងអាជីវកម្មបានបង់ពន្ធអចលនទ្រព្យ ហើយឲ្យប្រធានបង្ហាញកិច្ចសន្យា ជួលលំនៅឋាន និងលិខិតបញ្ជាក់ស្នាក់នៅថា ខ្លួនរស់នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាធ្វើឲ្យមានការខឹងនិងការភាន់ច្រឡំ។
ការវិនិយោគបរទេសក៏អាចមានការ ភ្ញាក់ផ្អើលផងដែរ ដែលចំណាយកម្សាន្តមិនអាចកាត់កងបាន និងមិន មានឥណទានអាករតម្លៃបន្ថែមលើការទិញប្រេង សាំង/ម៉ាស៊ូត និងសេវាទូរស័ព្ទចល័ត។ អ្វីគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល ដែលអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធដារ បានប្រកាសពន្ធ និងអត្រាអប្បបរមាលើប្រាក់កម្ចីម្ចាស់ភាគហ៊ុននៅក្នុងឆ្នាំ ២០១៥ ដែលមានប្រតិសកម្មទៅឆ្នាំ ២០១៤ ដោយបន្តផ្លាស់ប្តូរជំហរពន្ធលើប្រាក់កម្ចីម្ចាស់ភាគហ៊ុន។ ការត្រូវដាក់ប្រកាសពន្ធប្រចាំខែ ត្រូវបានគេមើលឃើញផងដែរថា ជាបន្ទុករដ្ឋបាល ដែលកើនឡើងធៀបនឹងទីផ្សារផ្សេងទៀតភាគច្រើន។
ច្បាស់ណាស់ មានការរីកចម្រើនលើការប្រមូលពន្ធ និងការអនុវត្តច្បាប់ ហើយគួរត្រូវបានសាទរ។ ជាជាង ផ្តោតខ្លាំងលើការបង្កើនប្រាក់ចំណូលពន្ធពីអ្នកក្នុងប្រព័ន្ធពន្ធរួចហើយ វាគឺ ជាពេលវេលានាំយកអ្នកដែលនៅ ក្រៅប្រព័ន្ធ ដែលមានប្រៀបក្នុងការប្រកួតប្រជែងក្នុងប្រព័ន្ធពន្ធ។ ការ កាត់បន្ថយបន្ទុករដ្ឋបាល និងក្នុងការិយាធិបតេយ្យ នឹងត្រូវបានទទួលស្វាគមន៍យ៉ាងខ្លាំង។ នោះផ្ដល់ឱ្យវិនិយោគិនបរទេសនូវទំនុកចិត្តកាន់តែច្រើន និងប្រទេសកម្ពុជានឹងក្លាយជាទីផ្សារនាំមុខមួយ៕
Source: Post Khmer